Isang linggo na rin ang nakalipas simula nang mag-umpisa ang unang araw ng pasukan sa La Salle. Dahil ako ay nagmula sa isang paaralan na puro kababaihan ang mga mag-aaral, ako ay naninibago sa bagong lugar na aking kinabibilangan ngayon. Marami- rami na rin akong nakikilalang mga bagong kaibigan at marahil, sila ay madaragdagan pa sa paglipas ng panahon.
Isang napakalaking pagbabago para sa akin ang pagpasok sa buhay kolehiyo. Ito ay masaya ngunit mahirap. Masaya dahil tulad ng sinabi ko, maraming mga kaibigan ang makikilala, ngunit mahirap din dahil kailangang magsikap ng mabuti sa pag-aaral.
Ang buhay kolehiyo ay tulad ng pag-akyat sa isang napakataas na hagdan. Kung hindi mo ito aakyatin, hindi ka makakarating sa iyong pupuntahan.
My blockmates and I were at the library, located at the second floor of Andrew Building, studying for child foundation. Then suddenly, we realized that we only had 20 minutes left before the child foundation class. We stopped and waited for the elevator. Since the elevator had many students when it opened, we had no choice but to climb up the stairs from second floor to seventeenth floor. It was exhausting! All of us felt that our "pata" (legs in short...hahaha) hurt. Fortunately, we arrived on time, but didn't have the opportunity to drink even water because Sir Lem already entered the room. And then, he announced that there was no quiz at all. Whew!
